تا چند سال قبل همه دنیا کمپانی نینتندو را با بازیهای ویدیویی خاطره انگیز آن میشناختند؛ از ماریو تا پوکمونهای معروف و پرحاشیه که در گیمرهای دنیای هرگز از یاد نمیبرند؛ اما این شرکت با معرفی نینتندو سوییچ ثابت کرد که کمپانی تمام عیار و موفقی در زمینه تمام ملزومات بازی از جمله کنسولهای پرطرفدار است که با ورودشان ماهیت بازیهای ویدیویی از نو تعریف شد.
نینتندو سوییچ هفتمین کنسولی است که توسط این کمپانی در سال 2017 معرفی شد. این کنسول بر خلاف ایکس باکس و پلی استیشن محصولی هیبرید است؛ به این معنا که به یک نمایشگر جداگانه نیز مجهز است تا بتوانید با استفاده از تجهیزات کنسول بازی را تماشا یا از طریق تلویزیون کنترل کنید. شاید این دوگانگی دلچسب مهمترین تفاوت نینتندو سوییچ نسبت به کنسولهای مشهور دیگر بازار باشد.
کنسول مدل سوییچ نینتندو دومین محصول پرفروش این کمپانی با فروش بالای 68 میلیون دستگاه تا به این لحظه است. اگر از کاربران این کنسول هستید حتما میدانید که انتخابتان در خرید این پادشاه هیبریدی صحیح و هوشمندانه بوده است؛ اما اگر به تازگی قصد خرید این کنسول را دارید شما را به مرور نقد تخصصی امروز بهنظر دعوت میکنیم.
مشخصات محصول
- رزولوشن نمایشگر: 1280 × 720 پیکسل
- پردازنده: انویدیا تگرا با فرکانس کاری 1020 مگاهرتز
- حافظه داخلی: 32 گیگابایت
- ظرفیت باتری: 525 میلیآمپر ساعت برای هر جویکان
نینتندو سوییچ از انواع کنسولهای هیبریدی بوده که علاوه بر اتصال به تلویزیون مثل یک تبلت برای بازیهای ویدیویی استفاده میشود. برای اتصال بازیها به تلویزیون باید دستهها روی پایهای به نام داک قرار بگیرند. داک محل شارژ دستهها ( جوی کانها) است.
علاوه بر قابلیت دو گانه این کنسول، نحوه مدیریت و کنترل بازی هم با کنترلرها متفاوت است.به جز استفاده از جوی کانها به صورت جداگانه میتوانید دو کنترلر را به داک متصل و از آن بازی با آن لذت ببرید. رزولوشن صفحه نمایش این کنسول 1280 × 720 پیکسل و حافظه داخلی آن 32 گیگابایت است.
کنسول نینتندو سوییچ در یک نگاه
شاید استفاده از لقب کنسول مشابه با بهترین کنسول های بازی خانگی موجود در بازار برای نینتندو سوییچ درست نباشد؛ چون این محصول یک کنسول دوگانه است که همزمان نگاهتان را به دو دنیای متفاوت باز میکند: اول نمایشگر کنسول که میتوانید مشابه با یک تبلت از آن برای بازی کردن استفاده کنید و دوم قابلیت اتصال به تلویزیون مشابه با سایر کنسولهای بازار!
از نظر سخت افزاری همه چیز در کنسول نینتندو سوییچ با سایر کنسولها فرق دارد. نمایشگر اصلی کنسول در قالب یک تبلت طراحی شده و اگر بخواهید جداگانه و بدون تلویزیون بازی کنید این نمایشگر اصلیترین قطعه دستگاه خواهد بود. مهمتر از نمایشگر ساختار دستههای کنسول است که طراحی خلاقانه و زیبایی دارند. کنسولها به صورت یک ساختار دوقلو روی داک یا پایه قرار میگیرند و همین پایه هم آنها را برای شروع یک بازی مهیج شارژ میکند!
بلافاصله با باز کردن بسته بندی محصول تبلت بزرگ 6.4 اینچی این محصول توجهتان را جلب میکند. ابعاد و وزن محصول اولین چیزی است که بابت طراحی آن نینتندو را تحسین میکنیم. روی بدنه تبلت دکمههایی برای روشن خاموش کردن، تنظیم صدا و ورودی هدفون در نظر گرفته شده است. یک شیار هم در سمت راست میبینید که برای ورود کارت بازی است. زیر تبلت هم به یک پورت USB-C مجهز است.
پشت پنل تبلت اسپیکرهای کنسول قرار گرفتهاند که از نظر بلندی صدا از کیفیت مناسب و قابل قبولی برخوردار هستند. در همین قسمت یک پایه پلاستیکی کوچک هم میبینید که کمک میکند نمایشگر نظیر یک تلویزیون به صورت ایستاده قرار گیرد تا راحتتر پخش بازی را تماشا کنید.
داک و کیفیت صفحه نمایش نینتندو سوییچ
رزولوشن صفحه نمایش نسل هفتم کنسولهای نینتندو 720p است و نمایشگر به صورت لمسی کار میکند. کیفیت نمایشگر را تست کردیم و به صورت تجربی تصاویر را شارپ و روشن ارزیابی میکنیم. کیفیت ترکیب رنگها هم قابل قبول هستند؛ هر چند که باید بپذیریم این نمایشگر هرگز نمیتواند به پای نمایشگر باکیفیت 1080p انواع اسمارت فونهای امروزی برسد.
دستگاه و متعلقات آن با کابل USB-C که داخل جعبه مشاهده میکنید شارژ میشود؛ اما این بار نینتندو در زمینه شارژ دستگاه هم خلاقیت به خرج داده و با وجود داکها میتوانید راحتتر دستگاه را شارژ کنیم. داک ظاهری شبیه به بلوک سیمانی دارد و سیستم را بدون سیم شارژ میکند. اگر قرار باشد دستگاه به تلویزیون وصل شود خروجی HDMI آن روی همین داک قرار میگیرد که با کابل به تلویزیون وصل میشود.
نگاهی نزدیک به جوی کانهای نینتندو سوییچ
جوی کانها همان کنترلر یا دستههای کنسول نینتندو سوییچ هستند که این بار با طراحی غافلگیر کنندهای عرضه شدند. طراحی هر جوی کان مشابه با دستههای هر کنسول بازی دیگری است که در بازار میبینید؛ با این تفاوت که ابعاد کوچکتری دارند و لبه آنها کاملا گرد است تا به خوبی روی داک سوار و شارژ شوند.
بخشهایی که در هر جوی کان میبینیم مشابه با دستههای پلی استیشن است. یک غربیلک، چهار دکمه و نشانگرهای خاموش بودن یا روشن بودن دستهها.
یکی از مهمترین ویژگیهای جوی کانها امکان استفاده تکی یا به صورت مزدوج است. به این شکل که میتوانید هر دو جوی کار را به داک متصل و همزمان از هر دو در طول بازی استفاده کنید. در این حالت غربلیکها دو کنترلر اصلی شما هستند. در حالت دوم هر دسته را میتوانید جدا کنید و مشابه با کنسولهای دیگر در بازیهای دو نفره از آنها استفاده کنید. تجربهای جدید، جذاب و منحصر به فرد؛ اینطور فکر نمیکنید؟
دقت کنید که جوی کانها از نظر ساختاری و طراحی دکمهها تفاوتهای جزئی با هم دارند. در کنترلر سمت چپ یک دکمه برای دسترسی به منو و دکمه دیگری جهت اسکرین شات گرفتن تعبیه شده است. در جوی کان سمت راست هم دکمه برگشت به بخش home در استیکهای آنالوگ یا غربلیکها قرار گرفته است.
علاوه بر بخشهای ظاهری سنسورهای مادون قرمز و NFC هم در جوی کانها ارتقا یافتهاند. سنسورهای به کار رفته در جوی کانها میتوانند شکل، حرکت و فاصله اشخاص ضبط شده توسط دوربین را تشخیص دهند. بنابراین فرد با هر بار بازی کردن حالات جدیدی را تجربه میکند. این قابلیتها مشابه با سنسورهای پلی استیشن 5 است که با رویکرد متفاوتی در کنترلرها پیاده سازی شدند.
باتری و مشخصات فنی نینتندو سوییچ
کنسول جدید نینتندو به حافظه داخلی 32 گیگابایت مجهز است که البته تمام این حافظه متعلق به شما نیست و بخشی توسط دادههای دستگاه اشغال میشود. حافظه پیش فرض داخلی محدود است اما کاربران میتوانند این میزان را با کارتهای microSDHC یا microSDXC گسترش دهند.
پردازنده اصلی کنسول نسل هفتم از نوع Custom Nvidia Tegra است و از اتصال به وای فای و Bluetooth 4.1 و بالاتر پشتیبانی میکند.
بررسی تجربه بازی با کنسول نینتندو سوییچ
نینتندو ادعایی در ارتباط با کیفیت پخش گرافیکی بازیها در مقایسه با PlayStation 4 ندارد؛ اما وقتی که بازیهای معروفی نظیر Breath of the Wild را روی آن تست میکنیم همه چیز باکیفیت، شارپ و تحسین برانگیز است. در صورت اتصال کنسول به تلویزیونهایی با کیفیت نمایش 1080p همه چیز بهتر و باکیفیتتر نمایشگر اصلی خود کنسول به نظر میرسد. علت این موضوع فقط و فقط به کوچک بودن نمایشگر کنسول مربوط میشود.
تجربه کاربری در ارتباط با مدیریت بازی با جوی کانها عالی و رضایت بخش است. وقتی که جوی کانها را از داک جدا میکنید هر دسته را باید داخل گریپ مخصوص قرار دهید و بازی را با آنها شروع کنید. این حالت به ایکس باکس و تجهیزات آن شباهت زیادی دارد. گزینه دیگر هم بازی کردن بدون گریپها است که شاید در نگاه اول کمی عجیب و غریب باشد.
یکی از چالشهایی که در ارتباط با تجربه بازی و تجربه کاربری مطرح میشود فقدان قابلیت کپی و انتقال بازی است؛ مگر آن که حساب کاربری آنلاین نینتندو سوییچ داشته باشید. البته خوشبختانه میتوانید با اتصال USB همه چیز را ذخیره سازی کنید.
طول عمر باتری کنسول نسل هفتم نینتندو
کمپانی سازنده مدعی است هر بار شارژ کامل دستگاه برای 2.5 تا 6 ساعت بازی بی وقفه بسته به گرافیک بازی مناسب خواهد بود. بنابراین نوع بازی نقش مهمی در تعیین طول عمر باتری و ماندگاری شارژ دارد. به هر حال ماندگاری باتری در این مدل قابل قبول است و حداقل زمان آن را باید دو ساعت در نظر بگیرید.
لوازم جانبی بازی های نینتندو سوییچ
داستان فقط به خریدن یک نینتندو سوییچ ختم نمیشود! نینتندو یکسری لوازم جانبی از قبیل دسته بازی، نگهدارند دسته و ... دارد که حتما به آنها نیاز پیدا خواهید کرد. در مقاله بهترین لوازم جانبی بازی های نینتندو سوییچ میتوانید این لوازم را مشاهده کنید.
کنسول نینتندو سوییچ ارزش خرید دارد؟
اگر قبلا این کنسول را خریداری کردهاید باید اعتراف کنیم که هم در مدل انتخابی و هم در زمان خریدتان هوشمندانه عمل کردهاید. به طور کلی نینتندو سوییچ یک کنسول برای استفاده روزمره با کاربری عمومی است که اکثر کاربران را راضی نگه داشته است. کنسولی که به سبب ساختار هیبریدی آن میتوانید همزمان از آن خارج از منزل و در منزل استفاده و اوقات فراغت خود را سپری کنید. با این حال نینتندو سوییچ از نظر نرم افزار و بازیهای در دسترس هنوز راه زیادی تا رسیدن به اینترفیس و بازیهای پلی استیشن دارد.
سخن آخر
نینتندو سوییچ کنسولی هیبریدی و قابل حمل است که علاوه بر اتصال به تلویزیون، در طول حرکت و خارج از منزل میتوانید از بازی کردن با آن لذت ببرید. مهمترین تغییرات نسل هفتم کنسولهای نینتندو طراحی کنترلرها، کیفیت بهبود یافته باتری و نمایشگر آن است. اینترفیس، نرم افزار و مدیریت بازیها با این کنسول راحت است و در مجموع ارزش خرید بالایی دارد.
دیدگاهتان را بنویسید